خاقانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 121

1. دل رفت و می‌ندانم حالش که خود کجا شد

2. آزار او نکردم گوئی دگر چرا شد

3. هرجا که ظن ببردم رفتم طلب بکردم

4. پایم به سنگ آمد، پشتم ز غم دو تا شد

5. چندان که بیش جستم کم یافتم نشانش

6. گوئی چه حالش افتاد یارب دگر کجا شد

7. بردم بدو گمانی کز عشق گشت رسته

8. مانا که گشت عاشق ظنم مگر خطا شد

9. یا آب بود و ناگه اندر زمین فرو شد

10. یا مرغ بود و از دام پرید در هوا شد

11. گفتم دلی که دیده است پیرو غریب و خسته

12. کامروز چند روز است کز پیش ما جدا شد

13. ناگاه کودکی گفت دیدم دلی شکسته

14. در دام زلف یاری افتاد و مبتلا شد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* مجال صبر تنگ آمد به یک بار
* حدیث عشق بر صحرا فکندم
شعر کامل
سعدی
* گر ز چین آشوب برخیزد عجب نبود که باز
* بر سر زلف تو افتاده‌ست چین تازه‌ای
شعر کامل
فروغی بسطامی
* ساختم با آتش دل لاله زاری شد مرا
* سوختم خار تعلق نوبهاری شد مرا
شعر کامل
رهی معیری