خاقانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 142

1. سخن با او به موئی درنگیرد

2. وفا از هیچ روئی در نگیرد

3. زبانم موی شد ز آوردن عذر

4. چه عذر آرم که موئی درنگیرد

5. غلامش خواستم بودن، دلم گفت

6. که این دم با چنوئی درنگیرد

7. چه جوئی مهر کین‌جوئی که با او

8. حدیث مهرجوئی درنگیرد

9. بر آن رخ اعتمادش هست چندانک

10. چراغ از هیچ روئی درنگیرد

11. ازین رنگین سخن خاقانیا بس

12. که با او رنگ جوئی در نگیرد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* آن خط عنبرشکن بر برگ گل دانی چراست
* نافه مشکست کاندر جیب نسرین کرده‌اند
شعر کامل
خواجوی کرمانی
* شاه را به بود از طاعت صدساله و زهد
* قدر یک ساعته عمری که در او داد کند
شعر کامل
حافظ
* چو خورشید تابنده بنمود پشت
* هوا شد سیاه و زمین شد درشت
شعر کامل
فردوسی