لینک اشتراک گذاری
کپی شد
خاقانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 142

1. سخن با او به موئی درنگیرد

2. وفا از هیچ روئی در نگیرد

3. زبانم موی شد ز آوردن عذر

4. چه عذر آرم که موئی درنگیرد

5. غلامش خواستم بودن، دلم گفت

6. که این دم با چنوئی درنگیرد

7. چه جوئی مهر کین‌جوئی که با او

8. حدیث مهرجوئی درنگیرد

9. بر آن رخ اعتمادش هست چندانک

10. چراغ از هیچ روئی درنگیرد

11. ازین رنگین سخن خاقانیا بس

12. که با او رنگ جوئی در نگیرد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* بامدادی که تفاوت نکند لیل و نهار
* خوش بود دامن صحرا و تماشای بهار
شعر کامل
سعدی
* چنین پرشور از ان کان ملاحت گر جهان گردد
* رگ تلخی درین بستان به بادامی نمی ماند
شعر کامل
صائب تبریزی
* تواضع سر رفعت افرازدت
* تکبر به خاک اندر اندازدت
شعر کامل
سعدی