لینک اشتراک گذاری
کپی شد
خواجوی کرمانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 292

1. گل نهالی به بوستان آورد

2. مرغ را باز در فغان آورد

3. سخنی بلبل از لبش می‌گفت

4. غنچه را آب در دهان آورد

5. نکهت نفحهٔ شمامهٔ صبح

6. مژدهٔ گل ببوستان آورد

7. دوستان را نسیم باد صبا

8. بوی انفاس دوستان آورد

9. نفس باد صبحدم چو مسیح

10. با تن خاک مرده جان آورد

11. هم عفا الله صبا که عاشق را

12. خبر یار مهربان آورد

13. درد خواجو بصبر به نشود

14. زانکه با خویش از آن جهان آورد

15. لیک نومید نیست کاب حیات

16. از سیاهی برون توان آورد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* ریزم ز مژه کوکب بی ماه رُخت شب ها
* تاریک شبی دارم با این همه کوکب ها
شعر کامل
جامی
* گریه شمع از برای ماتم پروانه نیست
* صبح نزدیک است، در فکر شب تار خودست
شعر کامل
صائب تبریزی
* مرا ز روز قیامت غمی که هست این است
* که روی مردم عالم دوبار باید دید
شعر کامل
صائب تبریزی