لینک اشتراک گذاری
کپی شد
خواجوی کرمانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 297

1. طوطی چو سخن گوئی پیش شکرت میرد

2. طوبی چو روان گردی بر رهگذرت میرد

3. جوزا چو قدح نوشی پیش تو کمر بندد

4. و آندم که قبا پوشی پیش کمرت میرد

5. مشک ختنی هر دم در زلف تو آویزد

6. شمع فلکی هر شب پیش قمرت میرد

7. کو زنده دلی تا جان در پای تو افشاند

8. کانرا که بود جانی برخاک درت میرد

9. ثابت قدم آن باشد کاندر قدمت افتد

10. صاحب نظر آن باشد کاندر نظرت میرد

11. هر زندهٔ صاحب دل کز جان خبری دارد

12. چون از تو خبر یابد پیش خبرت میرد

13. ای خسرو بت رویان بگشا لب شیرین تا

14. فرهاد صفت خواجو پیش شکرت میرد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* شبنم به آفتاب رسید از فتادگی
* بنگر که از کجا به کجا می توان شدن
شعر کامل
صائب تبریزی
* این همه نقش عجب بر در و دیوار وجود
* هر که فکرت نکند نقش بود بر دیوار
شعر کامل
سعدی
* عشق یکرنگی تقاضا می کند وین روشن است
* ورنه شمع آتش چرا زد همچو خود پروانه را
شعر کامل
جامی