لینک اشتراک گذاری
کپی شد
خواجوی کرمانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 297

1. طوطی چو سخن گوئی پیش شکرت میرد

2. طوبی چو روان گردی بر رهگذرت میرد

3. جوزا چو قدح نوشی پیش تو کمر بندد

4. و آندم که قبا پوشی پیش کمرت میرد

5. مشک ختنی هر دم در زلف تو آویزد

6. شمع فلکی هر شب پیش قمرت میرد

7. کو زنده دلی تا جان در پای تو افشاند

8. کانرا که بود جانی برخاک درت میرد

9. ثابت قدم آن باشد کاندر قدمت افتد

10. صاحب نظر آن باشد کاندر نظرت میرد

11. هر زندهٔ صاحب دل کز جان خبری دارد

12. چون از تو خبر یابد پیش خبرت میرد

13. ای خسرو بت رویان بگشا لب شیرین تا

14. فرهاد صفت خواجو پیش شکرت میرد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* زعشق لاله رویان داغ جانسوزی است عاشق را
* که سردیهای دوران مرهم کافور می گردد
شعر کامل
صائب تبریزی
* همه عالم به تماشای تو شادند آری
* نومه عیدی و روی تو گل نوروزی است
شعر کامل
کمال خجندی
* چون چاک نگردد دل شمشاد که آن زلف
* غیر از دل صد چاک به خود شانه نگیرد
شعر کامل
صائب تبریزی