خواجوی کرمانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 349

1. ما برکنار و با تو کمر در میان بماند

2. وان چشم پرخمار چنان ناتوان بماند

3. از پیش من برفتی و خون دل از پیت

4. از چشم من روان شد و چشمم درآن بماند

5. گفتم که نکته‌ئی ز دهانت کنم بیان

6. از شور پسته‌ات سخنم در دهان بماند

7. برخاک درگه تو چو دوشم مقام بود

8. جانم براستان که برآن آستان بماند

9. باد صبا که شد به هوای تو سوی باغ

10. چندین ببوی زلف تو در بوستان بماند

11. فرهاد اگر چه با غم عشق از جهان برفت

12. لیکن حدیث سوز غمش در جهان بماند

13. خواجو ز بسکه وصف میان تو شرح داد

14. او از میان برفت و سخن در میان بماند

15. در عشق داستان شد و چون از جهان برفت

16. با دوستان محرمش این داستان بماند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* نمی سوزم اگر برق اجل در خرمنم افتد
* که من در خوشگی از کاه گندم را جدا کردم
شعر کامل
صائب تبریزی
* چه با رنج باشی چه با تاج و تخت
* ببایدت بستن به فرجام رخت
شعر کامل
فردوسی
* بر لعل لبت جان ز سر شرق فشاندن
* سهل است ولی زیره به کرمان نتوان برد
شعر کامل
کمال خجندی