خواجوی کرمانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 428

1. مرا وقتی نگاری خرگهی بود

2. که قدش غیرت سرو سهی بود

3. نه از باغش مرا برگ جدائی

4. نه از سیبش مرا روی بهی بود

5. بشب روشن شدی راهم ز رویش

6. ز مویش گر چه بیم گمرهی بود

7. ز چشم آهوانش خواب خرگوش

8. نه از مستی ز عین روبهی بود

9. سخن کوته کنم دور از جمالش

10. مراد از عمر خویشم کوتهی بود

11. رخم پر ناردان می‌شد ز خوناب

12. که از نارش دمی دستم تهی بود

13. ز مردان رهش خواجو در این راه

14. کسی کو جان بداد آنکس رهی بود


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* خیزید عاشقان که سوی آسمان رویم
* دیدیم این جهان را تا آن جهان رویم
شعر کامل
مولوی
* مباش وقت سحر بی ستاره ریزی اشک
* که نور چهره گردون ز گریه سحری است
شعر کامل
صائب تبریزی
* نخل قد تو به باغی که خرامان گردد
* سرو در زیر پر فاخته پنهان گردد
شعر کامل
صائب تبریزی