لینک اشتراک گذاری
کپی شد
خواجوی کرمانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 440

1. زهی لعل تو در درج منضود

2. عذارت آتش و زلف سیه دود

3. میانت چون تنم پیدای پنهان

4. دهانت چون دلم معدوم موجود

5. مریض عشق را درد تو درمان

6. اسیر شوق را قصد تو مقصود

7. چرا کردی بقول بد سگالان

8. طریق وصل را یکباره مسدود

9. گناه از بنده و عفو از خداوند

10. تمنا از گدا وز پادشه جود

11. فکندی با قیامت وعده وصل

12. خوشا روزی که باشد روز موعود

13. خلاف عهد و قطع مهر و پیوند

14. میان دلبران رسمیست معهود

15. روان کن ای نگار آتشین روی

16. زلالی آتشی زان آب معقود

17. ز من بشنو نوای نغمهٔ عشق

18. که خوش باشد زبور از لفظ داود

19. بود حکمت روان بر جان خواجو

20. که سلطانست ایاز و بنده محمود


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* از کران تا به کران لشکر ظلم است ولی
* از ازل تا به ابد فرصت درویشان است
شعر کامل
حافظ
* نمی دانند اهل غفلت انجام شراب آخر
* به آتش می رود این غافلان از راه آب آخر
شعر کامل
صائب تبریزی
* ز حال ما دلت آگه شود مگر وقتی
* که لاله بردمد از خاک کشتگان غمت
شعر کامل
حافظ