خواجوی کرمانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 7

1. گر راه بود بر سر کوی تو صبا را

2. در بندگیت عرضه کند قصه ما را

3. ما را به سرا پردهٔ قربت که دهد راه

4. برصدر سلاطین نتوان یافت گدا را

5. چون لاله عذاران چمن جلوه نمایند

6. سر کوفته باید که بدارند گیا را

7. گر ره بدواخانهٔ مقصود نیابیم

8. در رنج بمیریم و نخواهیم دوا را

9. مرهم ز چه سازیم که این درد که ما راست

10. دانیم که از درد توان جست دوا را

11. فریاد که دستم نگرفتند و به یکبار

12. از پای فکندند من بی سر و پا را

13. از تیغ بلا هر که بود روی بتابد

14. جز من که به جان میطلبم تیغ بلا را

15. هنگام صبوحی نکشد بی گل و بلبل

16. خاطر بگلستان من بی برگ و نوا را

17. روی از تو نپیچم وگر از شست تو آید

18. همچون مژه در دیده کشم تیغ بلا را

19. بیرون نرود یک سر مو از دل خواجو

20. نقش خط و رخسار تو لیلا و نهارا


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* ترکی ‌که همی بر سمن از مشک نشان ‌کرد
* یک باره سمن برگ به شمشاد نهان‌کرد
شعر کامل
امیر معزی
* من این تار نگه را حلقه حلقه می‌کنم اما
* شکاری را که من دیدم زیاد است از کمند من
شعر کامل
وحشی بافقی
* تو فرشته شوی ار جهد کنی از پی آنک
* برگ توتست که گشتست به تدریج اطلس
شعر کامل
سنایی