لینک اشتراک گذاری
کپی شد
خواجوی کرمانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 719

1. ببوستان می گل بوی لاله گون مستان

2. مگر ز دست سمن عارضان پردستان

3. جهان ز عمر تو چون داد خویش می گیرد

4. تو نیز کام دل از لذت جهان بستان

5. کنونکه فصل بهاران رسید و موسم گل

6. خوشا نواحی یزد و نسیم اهرستان

7. چه نکهتست مگر بوی دوستانست این

8. چه منزلست مگر طرف بوستانست آن

9. منم جدا شده از یار و منقطع ز دیار

10. چو بلبلان چمن دور مانده از بستان

11. سفر گزیدم و بسیار خون دل خوردم

12. چودر مصیبت سهراب رستم دستان

13. باختیار کسی هرگز اختیار کند

14. جرون و تشنگی و باد گرم و تابستان

15. مکن ملامت خواجو که عاقلان نکنند

16. ز بیم حکم قضا اعتراض برمستان


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* گر مزاج نخل و نحل از لطف او یابد مدد
* نیش او پر نوش گردد خار آن خرما شود
شعر کامل
سلمان ساوجی
* ای خضر حلالت نکنم چشمه حیوان
* دانی که سکندر به چه محنت طلبیده‌ست
شعر کامل
سعدی
* این گردباد نیست که بالا گرفته است
* از خود رمیده ای است که صحرا گرفته است
شعر کامل
صائب تبریزی