محتشم کاشانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 294

1. پیشت از سهوی که کردم ای خدیو کامکار

2. شرمسارم شرمسارم شرمسارم شرمسار

3. بود خاک غفلتم در دیدهٔ جوهر شناس

4. کز خزف نشناختم در خاصه در شاهوار

5. با تو گستاخانه آمد در سخن این بی‌شعور

6. این چه درکست و شعور استغفرالله زین شعار

7. گفتمت دستم بگیر و مردم از شرمندگی

8. گرچه می‌گویند این را بندگان با کردگار

9. دیده‌ام بر پشت پا شد تا قیامت دوخته

10. بس که برمن گشت گردون زین ممر خجلت گمار

11. طرفه‌تر این کان غلط زین بندهٔ گمنام شد

12. واقع اندر مجلس دستور خورشید اشتهار

13. پادشاه محتشم مه رایت انجم حشم

14. کز سپاه فتنه بادا حشمت او در حصار


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* طبیبم گفت درمانی ندارد درد مهجوری
* غلط می‌گفت خود را کشتم و درمان خود کردم
شعر کامل
وحشی بافقی
* خدت زلف و رخ کند از پی سنبل و سمن
* شانه در آن مربعی، آینه در مدوری
شعر کامل
خاقانی
* یارب مه مسافر من همزبان کیست ؟
* با او که شد حریف و کنون همعنان کیست ؟
شعر کامل
وحشی بافقی