لینک اشتراک گذاری
کپی شد
محتشم کاشانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 342

1. آهوی او که بود بیشه دل صیدگهش

2. می‌گدازد جگر شیر ز طرز نگهش

3. از بدآموزی آن غمزه نمی‌گردد سیر

4. ناز کافتاده به دنبالهٔ چشم سیهش

5. دو جهان گشته به حسنی که اکر در عرصات

6. به همان حسن درآید گذرند از گنهش

7. مه جبینی ز زمین خاسته کز قوت حسن

8. پنجه در پنجهٔ خورشید فکند است مهش

9. وای بر ملک دل و دین که شد آخر ز بتان

10. نامسلمان پسری فتنه‌گری پادشهش

11. چکند گر نکند خانهٔ مردم ویران

12. پادشاهی که به جز فتنه نباشد سپهش

13. محتشم در گذر آن چشم که من دیدم دوش

14. جبرئیل ار گذرد می‌زند از غمزه رهش


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* وه که دامن می‌کشد آن سرو ناز از من هنوز
* ریخت خونم را و دارد احتراز از من هنوز
شعر کامل
وحشی بافقی
* ای کاش جان بخواهد معشوق جانی ما
* تا مدعی بمیرد از جان فشانی ما
شعر کامل
فروغی بسطامی
* از بید جز افتادگی و عجز مجویید
* مجنون خدا را همه دم کار سجودست
شعر کامل
صائب تبریزی