محتشم کاشانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 347

1. کاش مرگم سازد امشب از فغان کردن خلاص

2. تا سگش از درد سر آسوده گردد من خلاص

3. شد گرفتاری ز حد بیرون اجل کو تا شود

4. من ز دل فارغ دل از جان رسته جان از تن خلاص

5. داشتم در صید گاه صد زخم از بتان

6. در نخستین ضربتم کرد آن شکارافکن خلاص

7. سوختم ز آهی که هست اندر دلم از تیر خویش

8. روزنی کن تا شوم از دود این گلخن خلاص

9. بی تو از هستی به جام مرغ روحم را بخوان

10. از قفس تا گردد آن فرقت کش گلشن خلاص

11. محتشم در عاشقی بدنام شد پاکش بسوز

12. تا شوی از ننگ آن رسوای تر دامن خلاص


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* چو بشنوی سخن اهل دل مگو که خطاست
* سخن شناس نه‌ای جان من خطا این جاست
شعر کامل
حافظ
* بستان ز خلق خام و بده پخته در عوض
* سر گرم خوش معاملگی چون تنور باش
شعر کامل
صائب تبریزی
* جای شادی نیست زیر این سپهر نیلگون
* خنده در هنگامه ماتم نمی باید زدن
شعر کامل
صائب تبریزی