محتشم کاشانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 417

1. به صلح یار در هر انجمن می‌خواند اغیارم

2. فتد تا در نظرها کز نظر افتاده یارم

3. نخواهم عذر او صد لطف پنهان گر کند با من

4. که ترسم بس کند گر از یک گویم خبر دارم

5. به من چندان گناه از بدگمانی می‌کند نسبت

6. که منهم در گمان افتاده پندارم گنه کارم

7. به بزمش چو نروم تغییر در صحبت کند چندان

8. که گردد در زمان ببر و نشد زان بزم ناچارم

9. چو در خلوت روم سویش پی دریوزه کامی

10. زبان عرض حاجت بندد از تعظیم بسیارم

11. گرم آزرده بیند پرسد از اغیار حالم را

12. که آزاری در زان پرسش افزاید بر آزارم

13. نبینم محتشم تا سوی وی ز اکرام پی در پی

14. ز پشت پای خجلت دیده نگذارد که بردارم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند
* چنان نماند چنین نیز هم نخواهد ماند
شعر کامل
حافظ
* با این همه آن رنج شما گنج شما باد
* افسوس که بر گنج شما پرده شمایید
شعر کامل
مولوی
* به خاک پای عزیزت که عهد نشکستم
* ز من بریدی و با هیچ کس نپیوستم
شعر کامل
سعدی