محتشم کاشانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 7

1. که زد بر یاری ما چشم زخمی ای چنین یارا

2. که روزی شد پس از وصل چنان هجر چنین ما را

3. تو خود رفتی ولی باد جنون خواهد دواند از پی

4. بسان شعلهٔ آتش من مجنون رسوا را

5. تو خود رو در سفر کردی ولی صحرا سپر کردی

6. به صد شیدائی مجنون من مجنون شیدا را

7. فرس آهسته ران کاندر پیت از پویه فرسوده

8. قدمها تا به زانو گمرهان دشت پیما را

9. شب تاریک و گمراهان ز دنبال تو سر گردان

10. برون ار از سحاب برقع آن روی مه آسا را

11. خطر گاهیست گرد خرگهت از شیشهای دل

12. خدا را بر زمین ای مست ناز آهسته نه پا را

13. چو میرد محتشم دور از قدت باری چو باز آئی

14. به خاکش گه گهی کن سایه گستر نخل بالا را


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* کدام دانه فرورفت در زمین که نرست
* چرا به دانه انسانت این گمان باشد
شعر کامل
مولوی
* دلا رفیق سفر بخت نیکخواهت بس
* نسیم روضه شیراز پیک راهت بس
شعر کامل
حافظ
* به آن رخسار گندم‌گون جمالت راست بازاری
* که قرص آفتاب آنجا نمی‌ارزد به یک ارزن
شعر کامل
محتشم کاشانی