لینک اشتراک گذاری
کپی شد
محتشم کاشانی_دیوانغزلیات از رسالهٔ جلالیه (فهرست)

شمارهٔ 45

1. گدای شهر را دانسته خلقی پادشاه من

2. وزین شهرم سیه‌رو کرده چشم روسیاه من

3. چرا آن تیره اختر کز برای یکدرم صدجا

4. رخ خود زرد سازد مردمش خوانند ماه من

5. کسی کو خرمن تمکین دهد بر باد بهر او

6. چرا در زیر کوه غم بود جسم چو کاه من

7. به سنگم سر مکوب ای همنشین تا آستان او

8. که از پای کسان فرسوده نبود سجده‌گاه من

9. به رخساریکه باشد هر نفس آئینهٔ صد کس

10. چه بودی گر بر او هرگز نیفتادی نگاه من

11. اگر از آتشین دلها نسوزم خرمن حسنش

12. همان در خرمن عمر من افتد برق آه من

13. مرا جلاد مرگ از در درآید محتشم یارب

14. بکویش گر ز گمراهی فتد من بعد راه من


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* چگونه پیش تو ناید پری به شاگردی
* که مو به موی تو در علم غمزه استاد است
شعر کامل
فروغی بسطامی
* تا کی در انتظار قیامت توان نشست
* برخیز تا هزار قیامت به پا کنی
شعر کامل
فروغی بسطامی
* من شدم دلگیر صائب زین حیات پنج روز
* خضر چون آورد تا امروز تاب زندگی؟
شعر کامل
صائب تبریزی