محتشم کاشانی_دیوانقطعه ها (فهرست)

شمارهٔ 104 - وله ایضا

1. ای دل انصاف ده که چون نبود

2. دور از جور خویش شرمنده

3. کز پی هم ز گلشن سادات

4. سه همایون درخت افکنده

5. اول آن نونهال گلشن جان

6. که شدی مرده از دمش زنده

7. گل باغ صفا صفی‌الدین

8. که رخش بر سمن زدی خنده

9. پس ضیای زمان و شمس زمین

10. آن دو نخل بلند و زیبنده

11. که شد اسباب عیش خرد و بزرگ

12. از غم فوتشان پراکنده

13. چون به آئین جد و باب شدند

14. جنت آرا به ذات فرخنده

15. تا دو تاریخ آشکار شود

16. این دو مصراع سزد از بنده

17. دور از بوستان مصطفوی

18. یک نهال و دو نخل افکنده


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* می‌دهد هر کسش افسونی و معلوم نشد
* که دل نازک او مایل افسانه کیست
شعر کامل
حافظ
* بی گاه شد بی‌گاه شد خورشید اندر چاه شد
* خیزید ای خوش طالعان وقت طلوع ماه شد
شعر کامل
مولوی
* قدر مجموعه گل مرغ سحر داند و بس
* که نه هر کو ورقی خواند معانی دانست
شعر کامل
حافظ