محتشم کاشانی_دیوانقطعه ها (فهرست)

شمارهٔ 104 - وله ایضا

1. ای دل انصاف ده که چون نبود

2. دور از جور خویش شرمنده

3. کز پی هم ز گلشن سادات

4. سه همایون درخت افکنده

5. اول آن نونهال گلشن جان

6. که شدی مرده از دمش زنده

7. گل باغ صفا صفی‌الدین

8. که رخش بر سمن زدی خنده

9. پس ضیای زمان و شمس زمین

10. آن دو نخل بلند و زیبنده

11. که شد اسباب عیش خرد و بزرگ

12. از غم فوتشان پراکنده

13. چون به آئین جد و باب شدند

14. جنت آرا به ذات فرخنده

15. تا دو تاریخ آشکار شود

16. این دو مصراع سزد از بنده

17. دور از بوستان مصطفوی

18. یک نهال و دو نخل افکنده


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* دو دوست قدر شناسند عهد صحبت را
* که مدتی ببریدند و بازپیوستند
شعر کامل
سعدی
* مزن بر سر ناتوان دست زور
* که روزی به پایش در افتی چو مور
شعر کامل
سعدی
* بيماریِ مرا نتواند کسی علاج
* خیز ای طبیب چند مرا دردسر دهی
شعر کامل
جامی