مولوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 1725

1. نگفتمت مرو آن جا که آشنات منم

2. در این سراب فنا چشمه حیات منم

3. وگر به خشم روی صد هزار سال ز من

4. به عاقبت به من آیی که منتهات منم

5. نگفتمت که به نقش جهان مشو راضی

6. که نقش بند سراپرده رضات منم

7. نگفتمت که منم بحر و تو یکی ماهی

8. مرو به خشک که دریای باصفات منم

9. نگفتمت که چو مرغان به سوی دام مرو

10. بیا که قدرت پرواز و پرّ و پات منم

11. نگفتمت که تو را ره زنند و سرد کنند

12. که آتش و تبش و گرمی هوات منم

13. نگفتمت که صفت‌های زشت در تو نهند

14. که گم کنی که سرچشمه صفات منم

15. نگفتمت که مگو کار بنده از چه جهت

16. نظام گیرد خلاق بی‌جهات منم

17. اگر چراغ دلی دان که راه خانه کجاست

18. وگر خداصفتی دان که کدخدات منم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* اگر هوشمندی به معنی گرای
* که معنی بماند ز صورت بجای
شعر کامل
سعدی
* آسوده گر از سنگ شد، از ارّه جدا نیست
* نخلی که درین باغ، ثمر هیچ ندارد
شعر کامل
حزین لاهیجی
* دل تهی ناشده از خویش به جایی نرسد
* تا بود پر ز شکر نی به نوایی نرسد
شعر کامل
صائب تبریزی