مولوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 2114

1. بانگ برآمد ز دل و جان من

2. که ز معشوقه پنهان من

3. سجده گه اصل من و فرع من

4. تاج سر من شه و سلطان من

5. خسته و بسته‌ست دل و دست من

6. دست غم یوسف کنعان من

7. دست نمودم که بگو زخم کیست

8. گفت ز دست من و دستان من

9. دل بنمودم که ببین خون شده‌ست

10. دید و بخندید دلستان من

11. گفت به خنده که برو شکر کن

12. عید مرا ای شده قربان من

13. گفتم قربان کیم یار گفت

14. آن منی آن منی آن من

15. صبح چو خندید دو چشمم گریست

16. دید ملک دیده گریان من

17. جوش برآورد و روان کرد آب

18. از شفقت چشمه حیوان من

19. نک اثر آب حیاتش نگر

20. در بن هر سی و دو دندان من

21. آب حیات است روانه ز جوش

22. تازه بدو سدره ایمان من

23. بنده این آبم و این میراب

24. بنده تر از من دل حیران من

25. بس کن گستاخ مرو هین خموش

26. پیش شهنشاه نهان دان من


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* عارفی کو که کند فهم زبان سوسن
* تا بپرسد که چرا رفت و چرا بازآمد
شعر کامل
حافظ
* چون تویی نرگس باغ نظر ای چشم و چراغ
* سر چرا بر من دلخسته گران می‌داری
شعر کامل
حافظ
* در وطن گر می شدی هر کس به آسانی عزیز
* کی ز آغوش پدر یوسف به زندان آمدی؟
شعر کامل
صائب تبریزی