مولوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 2217

1. چهره زرد مرا بین و مرا هیچ مگو

2. درد بی‌حد بنگر بهر خدا هیچ مگو

3. دل پرخون بنگر چشم چو جیحون بنگر

4. هر چه بینی بگذر چون و چرا هیچ مگو

5. دی خیال تو بیامد به در خانه دل

6. در بزد گفت بیا در بگشا هیچ مگو

7. دست خود را بگزیدم که فغان از غم تو

8. گفت من آن توام دست مخا هیچ مگو

9. تو چو سرنای منی بی‌لب من ناله مکن

10. تا چو چنگت ننوازم ز نوا هیچ مگو

11. گفتم این جان مرا گرد جهان چند کشی

12. گفت هر جا که کشم زود بیا هیچ مگو

13. گفتم ار هیچ نگویم تو روا می‌داری

14. آتشی گردی و گویی که درآ هیچ مگو

15. همچو گل خنده زد و گفت درآ تا بینی

16. همه آتش سمن و برگ و گیا هیچ مگو

17. همه آتش گل گویا شد و با ما می‌گفت

18. جز ز لطف و کرم دلبر ما هیچ مگو


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* ایهاالناس جهان جای تن آسانی نیست
* مرد دانا، به جهان داشتن ارزانی نیست
شعر کامل
سعدی
* چون صدف در پرده های دل نهفتم اشک را
* گوهر خود را به هر بیدرد ننمودم چو شمع
شعر کامل
صائب تبریزی
* نیلوفر و لاله هر دو بی‌هیچ سبب
* این پوشد نیل و آن به خون شوید لب
شعر کامل
سنایی