مولوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 297

1. ای در غم تو به سوز و یارب

2. بگریسته آسمان همه شب

3. گر چرخ بگرید و بخندد

4. آن جذبه خاک باشد اغلب

5. از بس که بریخت اشک بر خاک

6. شد خاک ز اشک او مطیب

7. از گریه آسمان درآمد

8. صد باغ به خنده مذهب

9. من بودم و چرخ دوش گریان

10. او را و مرا یکی‌ست مذهب

11. از گریه آسمان چه روید

12. گل‌ها و بنفشه مرطب

13. وز گریه عاشقان چه روید

14. صد مهر درون آن شکرلب

15. آن چشم به گریه می‌فشارد

16. تا بفشارد نگار غبغب

17. این گریه ابر و خنده خاک

18. از بهر من و تو شد مرکب

19. وین گریه ما و خنده ما

20. از بهر نتیجه شد مرتب

21. خاموش کن و نظاره می‌کن

22. اندر طلب جهان و مطلب


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* در حسرت بنفشه خطان زمانه است
* چشمی که ما سفید چو بادام کرده ایم
شعر کامل
صائب تبریزی
* خبر ما برسانید به مرغان چمن
* که هم آواز شما در قفسی افتادست
شعر کامل
سعدی
* باش تا خار سر کوی ترا نرگس وار
* دسته بندند و سوی مجلس سلطان آرند
شعر کامل
سنایی