مولوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 329

1. بیایید بیایید که گلزار دمیده‌ست

2. بیایید بیایید که دلدار رسیده‌ست

3. بیارید به یک بار همه جان و جهان را

4. به خورشید سپارید که خوش تیغ کشیده‌ست

5. بر آن زشت بخندید که او ناز نماید

6. بر آن یار بگریید که از یار بریده‌ست

7. همه شهر بشورید چو آوازه درافتاد

8. که دیوانه دگربار ز زنجیر رهیده‌ست

9. چه روزست و چه روزست چنین روز قیامت

10. مگر نامه اعمال ز آفاق پریده‌ست

11. بکوبید دهل‌ها و دگر هیچ مگویید

12. چه جای دل و عقلست که جان نیز رمیده‌ست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* مباش وقت سحر بی ستاره ریزی اشک
* که نور چهره گردون ز گریه سحری است
شعر کامل
صائب تبریزی
* یک دسته گل کو اگر آن باغ بدیدیت
* یک گوهر جان کو اگر از بحر خدایید
شعر کامل
مولوی
* به امیدی که چون باد بهار از در درون آیی
* چو گل در دست خود داریم نقد زندگانی را
شعر کامل
صائب تبریزی