لینک اشتراک گذاری
کپی شد
مولوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 394

1. چشمه‌ای خواهم که از وی جمله را افزایش است

2. دلبری خواهم که از وی مرده را آسایش است

3. بنده بحر محیطم کز محیطی برتر است

4. سنگ و گوهر هر دو را از فضل او بخشایش است

5. باغ و طاووسند هر یک از جمالش بانصیب

6. زاغ را خالی ندارد گر چه بی‌آرایش است

7. صورت ار نقصان پذیرد نیست معنی را کمی

8. عاشق اندر ذوق باشد گر چه در پالایش است

9. بنگر اندر جان که هست او از بلندی بی‌خبر

10. گر چه اندر قالب او در خانه آلایش است

11. شمس تبریزی قدومت خانه اقبال را

12. صحن را افروزش است و بام را اندایش است


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* مشکل که رود داغت هرگز ز دل چاکم
* تا لاله مگر روزی سر برزند از خاکم
شعر کامل
هلالی جغتایی
* تا عهد تو دربستم عهد همه بشکستم
* بعد از تو روا باشد نقض همه پیمان‌ها
شعر کامل
سعدی
* حدیث دوست نگویم مگر به حضرت دوست
* که آشنا سخن آشنا نگه دارد
شعر کامل
حافظ