لینک اشتراک گذاری
کپی شد
مولوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 394

1. چشمه‌ای خواهم که از وی جمله را افزایش است

2. دلبری خواهم که از وی مرده را آسایش است

3. بنده بحر محیطم کز محیطی برتر است

4. سنگ و گوهر هر دو را از فضل او بخشایش است

5. باغ و طاووسند هر یک از جمالش بانصیب

6. زاغ را خالی ندارد گر چه بی‌آرایش است

7. صورت ار نقصان پذیرد نیست معنی را کمی

8. عاشق اندر ذوق باشد گر چه در پالایش است

9. بنگر اندر جان که هست او از بلندی بی‌خبر

10. گر چه اندر قالب او در خانه آلایش است

11. شمس تبریزی قدومت خانه اقبال را

12. صحن را افروزش است و بام را اندایش است


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* دور فلک به چشم تو تعلیم سحر داد
* تا چشم بند مردم دوران کند تو را
شعر کامل
فروغی بسطامی
* او می‌رود دامن کشان من زهر تنهایی چشان
* دیگر مپرس از من نشان کز دل نشانم می‌رود
شعر کامل
سعدی
* بوسه را در نامه می پیچد برای دیگران
* آن که می دارد دریغ از عاشقان پیغام را
شعر کامل
صائب تبریزی