لینک اشتراک گذاری
کپی شد
مولوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 484

1. هر آنچ دور کند مر تو را ز دوست بدست

2. به هر چه روی نهی بی‌وی ار نکوست بدست

3. چو مغز خام بود در درون پوست نکوست

4. چو پخته گشت از این پس بدانک پوست بدست

5. درون بیضه چو آن مرغ پر و بال گرفت

6. بدانک بیضه از این پس حجاب اوست بدست

7. به خلق خوب اگر با جهان بسازد کس

8. چو خلق حق نشناسد نه نیک خوست بدست

9. فراق دوست اگر اندک‌ست اندک نیست

10. درون چشم اگر نیم تای موست بدست

11. در این فراق چو عمری به جست و جو بگذشت

12. به وقت مرگ اگر نیز جست و جوست بدست

13. غزل رها کن از این پس صلاح دین را بین

14. از آنک خلعت نو را غزل رفوست بدست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* مردم آزار محال است خجالت نکشد
* که نمک آب شود چون به جراحت گذرد
شعر کامل
صائب تبریزی
* سوسنی با صد زبان گر حال من با او بگفت
* تو چو نرگس بی‌زبان از چشم اسراری بگو
شعر کامل
مولوی
* مرغ با پر می‌پرد تا آشیان
* پر مردم همتست ای مردمان
شعر کامل
مولوی