لینک اشتراک گذاری
کپی شد
مولوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 487

1. چو عید و چون عرفه عارفان این عرفات

2. به هر که قدر تو دانست می‌دهند برات

3. هلال وار ز راه دراز می‌آیند

4. برای کارگزاری ز قاضی الحاجات

5. به مفلسان که ز بازارشان نصیبی نیست

6. ز مخزن زر سلطان همی‌کشند زکات

7. پی گشادن درهای بسته می‌آیند

8. گرفته زیر بغل‌ها کلیدهای نجات

9. به دست هر جان زنبیل زفت می‌آید

10. شنیده بانگ تعالو لتأخذوا الصدقات

11. بیا بیا گذری کن ببین زکات ملک

12. به طور موسی عمران و غلغل میقات

13. دریده پهلوی همیان از آن زر بسیار

14. دریده قوصره‌هاشان ز بار قند و نبات

15. ز خرمن دو جهان مور خود چه تاند برد

16. خمش کن و بنشین دور و می‌شنو صلوات


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* گرت کسی بپرستد ملامتش نکنم من
* تو هم در آینه بنگر که خویشتن بپرستی
شعر کامل
سعدی
* زعفران رخ ما از حذر چشم بد است
* ما حریف چمن و لاله ستانیم همه
شعر کامل
مولوی
* من ار چه حافظ شهرم جوی نمی‌ارزم
* مگر تو از کرم خویش یار من باشی
شعر کامل
حافظ