مولوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 776

1. عاشقان بر درت از اشک چو باران کارند

2. خوش به هر قطره دو صد گوهر جان بردارند

3. همه از کار از آن روی معطل شده‌اند

4. چو از آن سر نگری موی به مو در کارند

5. گر چه بی‌دست و دهانند درختان چمن

6. لیک سرسبز و فزاینده و دردی خوارند

7. صد هزارند ولیکن همه یک نور شوند

8. شمع‌ها یک صفتند ار به عدد بسیارند

9. نورهاشان به هم اندرشده بی‌حد و قیاس

10. چون برآید مه تو جمله به تو بسپارند

11. چشم‌هاشان همه وامانده در بحر محیط

12. لب فروبسته از آن موج که در سر دارند

13. ای بسا جان سلیمان نهان همچو پری

14. که به لشکرگهشان مور نمی‌آزارند

15. هست اندر پس دل واقف از این جاسوسی

16. کو بگوید همه اسرار گرش بفشارند

17. بی کلیدیست که چون حلقه ز در بیرونند

18. ور نه هر جزو از آن نقده کل انبارند

19. این بدن تخت شه و چار طبایع پایش

20. تاجداران فلک تخت به تو نگذارند

21. شمس تبریز اگر تاج بقا می‌بخشد

22. دل و جان را تو بشارت ده اگر بیدارند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* غافلان را گوش بر آواز طبل رحلت است
* هر تپیدن قاصدی باشد دل آگاه را
شعر کامل
صائب تبریزی
* مدار نقطه بینش ز خال توست مرا
* که قدر گوهر یک دانه جوهری داند
شعر کامل
حافظ
* دلا! ز هجر مکن ناله، زان که در عالم
* غم است و شادی و خار و گل و نشیب و فراز
شعر کامل
حافظ