لینک اشتراک گذاری
کپی شد
مولوی_دیوانرباعی ها (فهرست)

رباعی شمارهٔ 1195

1. تا زلف ترا به جان و دل بنده شدیم

2. چون زلف بس جمع و پراکنده شدیم

3. ارواح ترا سجده‌کنان میگویند

4. چون پیش تو مردیم همه زنده شدیم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* چنان با تار زلف بسته دل پیوند الفت را
* که نتوان یک سر مویش ز یکدیگر جدا کردن
شعر کامل
فروغی بسطامی
* افسر سلطان گل پیدا شد از طرف چمن
* مقدمش یا رب مبارک باد بر سرو و سمن
شعر کامل
حافظ
* تا دامن کفن نکشم زیر پای خاک
* باور مکن که دست ز دامن بدارمت
شعر کامل
حافظ