لینک اشتراک گذاری
کپی شد
مولوی_دیوانرباعی ها (فهرست)

رباعی شمارهٔ 122

1. آن جان که از او دلبر ما شادانست

2. پیوسته سرش سبز و لبش خندان است

3. اندازهٔ جان نیست چنان لطف و جمال

4. آهسته بگوئیم مگر جانانست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* با چنین قامت و بالا چو درآیی در باغ
* سر بزیر آورد و پای تو بوسد عرعر
شعر کامل
سیف فرغانی
* ندانمت که چه گویم تو هر دو چشم منی
* که بی وجود شریفت جهان نمی‌بینم
شعر کامل
سعدی
* پیری و جوانی پی هم چون شب و روزند
* ما شب شد و روز آمد و بیدار نگشتیم
شعر کامل
سعدی