مولوی_دیوانرباعی ها (فهرست)

رباعی شمارهٔ 397

1. گویند بیا به باغ کانجا لاغ است

2. نی زحمت نزهت و نه بانگ زاغ است

3. اندر دل من رنگرز صباغست

4. کاندر پر هر زاغ از او صد باغ است


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* چو خورشیدست پیدا راز عشق از سینه عاشق
* نباشد نامه پیچیده، صحرای قیامت را
شعر کامل
صائب تبریزی
* خاک را چون ناف آهو مشک زاید بی قیاس
* بیدا را چون پر طوطی برگ روید بی شمار
شعر کامل
فرخی سیستانی
* مغز سران کدوی خشک اشک یلان زرشک تر
* زین دو به تیغ چون نمک پخته ابای معرکه
شعر کامل
خاقانی