مولوی_دیوانرباعی ها (فهرست)

رباعی شمارهٔ 397

1. گویند بیا به باغ کانجا لاغ است

2. نی زحمت نزهت و نه بانگ زاغ است

3. اندر دل من رنگرز صباغست

4. کاندر پر هر زاغ از او صد باغ است


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* از ثمر شیرین نسازی گر دهان خلق را
* سعی کن از سایه ات چون بید آساید کسی
شعر کامل
صائب تبریزی
* بود از موی سفید امید بیداری مرا
* بالش پرگشت آن هم بهر خواب غفلتم
شعر کامل
صائب تبریزی
* دل را ز قید جسم رها می کنیم ما
* این دانه را ز کاه جدا می کنیم ما
شعر کامل
صائب تبریزی