مولوی_دیوانرباعی ها (فهرست)

رباعی شمارهٔ 434

1. هر جان که از او دلبر ما شادانست

2. پیوسته سرش سبز و دلش خندانست

3. اندازهٔ جان نیست چنان لطف و جمال

4. آهسته بگوئیم مگر جانانست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* زبان چرب او کرد درختانی پر از زیتون
* لب شیرین او خواند به افسون سوره والتین
شعر کامل
مولوی
* گرد لبت بنفشه از آن تازه و تر است
* کآب حیات می‌خورد از جویبار حسن
شعر کامل
حافظ
* از چو من آزاده‌ای الفت بریدن سهل نیست
* می‌رود با چشم گریان سیل از ویرانه‌ام
شعر کامل
رهی معیری