لینک اشتراک گذاری
کپی شد
مولوی_دیوانرباعی ها (فهرست)

رباعی شمارهٔ 434

1. هر جان که از او دلبر ما شادانست

2. پیوسته سرش سبز و دلش خندانست

3. اندازهٔ جان نیست چنان لطف و جمال

4. آهسته بگوئیم مگر جانانست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* در گلستان ارم دوش چو از لطف هوا
* زلف سنبل به نسیم سحری می‌آشفت
شعر کامل
حافظ
* گفتا کجاست آفت گفتم به کوی عشقت
* گفتا که چونی آن جا گفتم در استقامت
شعر کامل
مولوی
* ضعف پایم کرد چون نرگس چنان کز عین ضعف
* سرنگون بر پای می‌خیزم به یاری عصا
شعر کامل
سلمان ساوجی