مولوی_دیوانرباعی ها (فهرست)

رباعی شمارهٔ 436

1. هرچند شکر لذت جان و جگر است

2. آن خود دگر است و شکر او دگر است

3. گفتم که از آن نی‌شکرم افزون کن

4. گفتا نه یقین است که آن نی‌شکر است


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* کسی را که همت بلند اوفتد
* مرادش کم اندر کمند اوفتد
شعر کامل
سعدی
* عالم چو کوه طور شد هر ذره‌اش پرنور شد
* مانند موسی روح هم افتاد بی‌هوش از لقا
شعر کامل
مولوی
* ز ترک تنگ چشمی مردمی صائب طمع دارم
* که تلخ افتاده چون بادام کوهی دیده تنگش
شعر کامل
صائب تبریزی