لینک اشتراک گذاری
کپی شد
مولوی_دیوانرباعی ها (فهرست)

رباعی شمارهٔ 507

1. آن یار که عقلها شکارش میشد

2. وان یار که کوه بیقرارش میشد

3. گفتم که سر زلف بریدی گفتا

4. بسیار سر اندر سر کارش میشد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* در خور ما تلخکامان نیست تشریف وصال
* از شکر بادام تلخ ما نظر پوشیده است
شعر کامل
صائب تبریزی
* کاش آن به خشم رفته ما آشتی کنان
* بازآمدی که دیده مشتاق بر درست
شعر کامل
سعدی
* زلف تو برد دین و دل و عقل و هوش من
* شب پاک خانه را نتوان رفتن این چنین
شعر کامل
صائب تبریزی