مولوی_دیوانرباعی ها (فهرست)

رباعی شمارهٔ 997

1. از آتش تو فتاده جانم در جوش

2. وز باده تو شده است جانم مدهوش

3. از حسرت آنکه گیرمت در آغوش

4. هرجای کنم فغان و هر سوی خروش


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* چون صدف هرکس که دندان بر سر دندان نهد
* سینه اش بی گفتگو گنجینه دریا شود
شعر کامل
صائب تبریزی
* دلا نزد کسی بنشین که او از دل خبر دارد
* به زیر آن درختی رو که او گل‌های تر دارد
شعر کامل
مولوی
* عقل ار چه شگرف کدخداییست
* بی خوان تو آب و نان ندارد
شعر کامل
مولوی