لینک اشتراک گذاری
کپی شد
مولوی_مثنوی معنویدفتر اول (فهرست)

شماره 113 - در بیان آنک نادر افتد کی مریدی در مدعی مزور اعتقاد بصدق ببندد کی او کسی است و بدین اعتقاد به مقامی برسد کی شیخش در خواب ندیده باشد و آب و آتش او را گزند نکند و شیخش را گزند کند ولیکن بنادر نادر

1. لیک نادر طالب آید کز فروغ

2. در حق او نافع آید آن دروغ

3. او به قصد نیک خود جایی رسد

4. گرچه جان پنداشت و آن آمد جسد

5. چون تحری در دل شب قبله را

6. قبله نی و آن نماز او روا

7. مدعی را قحط جان اندر سرست

8. لیک ما را قحط نان بر ظاهرست

9. ما چرا چون مدعی پنهان کنیم

10. بهر ناموس مزور جان کنیم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* مردمی هرگز ز چشم او ندیدم،گر چه من
* می کشم روغن به زور جذبه ازبادام خشک
شعر کامل
صائب تبریزی
* بر سر هر نرگسی ماهی تمام
* شش ستاره بر کنار هر مهی
شعر کامل
منوچهری
* بلعجب دردی است درد عشق جانان کاندرو
* دردم افزون می‌شود چندان که درمان می‌کنم
شعر کامل
عطار