مولوی_مثنوی معنویدفتر اول (فهرست)

شماره 113 - در بیان آنک نادر افتد کی مریدی در مدعی مزور اعتقاد بصدق ببندد کی او کسی است و بدین اعتقاد به مقامی برسد کی شیخش در خواب ندیده باشد و آب و آتش او را گزند نکند و شیخش را گزند کند ولیکن بنادر نادر

1. لیک نادر طالب آید کز فروغ

2. در حق او نافع آید آن دروغ

3. او به قصد نیک خود جایی رسد

4. گرچه جان پنداشت و آن آمد جسد

5. چون تحری در دل شب قبله را

6. قبله نی و آن نماز او روا

7. مدعی را قحط جان اندر سرست

8. لیک ما را قحط نان بر ظاهرست

9. ما چرا چون مدعی پنهان کنیم

10. بهر ناموس مزور جان کنیم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* بس که رفتند شهیدان غمت سوی عدم
* لاله ها غرقه به خون می دمد آن صحرا را
شعر کامل
جامی
* باور از مات نباشد تو در آیینه نگه کن
* تا بدانی که چه بودست گرفتار بلا را
شعر کامل
سعدی
* تواضع سر رفعت افرازدت
* تکبر به خاک اندر اندازدت
شعر کامل
سعدی