لینک اشتراک گذاری
کپی شد
مولوی_مثنوی معنویدفتر اول (فهرست)

شماره 113 - در بیان آنک نادر افتد کی مریدی در مدعی مزور اعتقاد بصدق ببندد کی او کسی است و بدین اعتقاد به مقامی برسد کی شیخش در خواب ندیده باشد و آب و آتش او را گزند نکند و شیخش را گزند کند ولیکن بنادر نادر

1. لیک نادر طالب آید کز فروغ

2. در حق او نافع آید آن دروغ

3. او به قصد نیک خود جایی رسد

4. گرچه جان پنداشت و آن آمد جسد

5. چون تحری در دل شب قبله را

6. قبله نی و آن نماز او روا

7. مدعی را قحط جان اندر سرست

8. لیک ما را قحط نان بر ظاهرست

9. ما چرا چون مدعی پنهان کنیم

10. بهر ناموس مزور جان کنیم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* عهد جوانی گذشت، در غم بود و نبود
* نوبت پیری رسید، صد غم دیگر فزود
شعر کامل
شیخ بهایی
* غلام همت آنم که زیر چرخ کبود
* ز هر چه رنگ تعلق پذیرد آزادست
شعر کامل
حافظ
* ز سوسن بشنو ای ریحان که سوسن صد زبان دارد
* به دشت آب و گل بنگر که پرنقش و نگار آمد
شعر کامل
مولوی