مولوی_مثنوی معنویدفتر اول (فهرست)

شماره 120

1. مرد زان گفتن پیشمان شد چنان

2. کز عوانی ساعت مردن عوان

3. گفت خصم جان جان چون آمدم

4. بر سر جان من لگدها چون زدم

5. چون قضا آید فرو پوشد بصر

6. تا نداند عقل ما پا را ز سر

7. چون قضا بگذشت خود را می‌خورد

8. پرده بدریده گریبان می‌درد

9. مرد گفت ای زن پیشمان می‌شوم

10. گر بدم کافر مسلمان می‌شوم

11. من گنه‌کار توم رحمی بکن

12. بر مکن یکبارگیم از بیخ و بن

13. کافر پیر ار پشیمان می‌شود

14. چونک عذر آرد مسلمان می‌شود

15. حضرت پر رحمتست و پر کرم

16. عاشق او هم وجود و هم عدم

17. کفر و ایمان عاشق آن کبریا

18. مس و نقره بندهٔ آن کیمیا


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* شکل امرود تو گویی که ز شیرینی و لطف
* کوزه‌ای چند نباتست معلق بر بار
شعر کامل
سعدی
* زاهدان تیغ زبان برخاکساران می کشند
* در زمین نرم طوفان می کند جاروب خشک
شعر کامل
صائب تبریزی
* غبار تن نگیرد دامن دلهای قدسی را
* قفس بر مرغ وحشی شهپر پرواز می گردد
شعر کامل
صائب تبریزی