لینک اشتراک گذاری
کپی شد
مولوی_مثنوی معنویدفتر اول (فهرست)

شماره 120

1. مرد زان گفتن پیشمان شد چنان

2. کز عوانی ساعت مردن عوان

3. گفت خصم جان جان چون آمدم

4. بر سر جان من لگدها چون زدم

5. چون قضا آید فرو پوشد بصر

6. تا نداند عقل ما پا را ز سر

7. چون قضا بگذشت خود را می‌خورد

8. پرده بدریده گریبان می‌درد

9. مرد گفت ای زن پیشمان می‌شوم

10. گر بدم کافر مسلمان می‌شوم

11. من گنه‌کار توم رحمی بکن

12. بر مکن یکبارگیم از بیخ و بن

13. کافر پیر ار پشیمان می‌شود

14. چونک عذر آرد مسلمان می‌شود

15. حضرت پر رحمتست و پر کرم

16. عاشق او هم وجود و هم عدم

17. کفر و ایمان عاشق آن کبریا

18. مس و نقره بندهٔ آن کیمیا


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* حذر کنید ز باران دیده سعدی
* که قطره سیل شود چون به یک دگر پیوست
شعر کامل
سعدی
* نگفتمت مرو آن جا که مبتلات کنند
* که سخت دست درازند بسته پات کنند
شعر کامل
مولوی
* چو بشنوی سخن اهل دل مگو که خطاست
* سخن شناس نه‌ای جان من خطا این جاست
شعر کامل
حافظ