مولوی_مثنوی معنویدفتر اول (فهرست)

شماره 92 - رجوع به حکایت خواجهٔ تاجر

1. بس دراز است این حدیث خواجه گو

2. تا چه شد احوال آن مرد نکو

3. خواجه اندر آتش و درد و حنین

4. صد پراکنده همی‌گفت این چنین

5. گه تناقض گاه ناز و گه نیاز

6. گاه سودای حقیقت گه مجاز

7. مرد غرقه گشته جانی می‌کند

8. دست را در هر گیاهی می‌زند

9. تا کدامش دست گیرد در خطر

10. دست و پایی می‌زند از بیم سر

11. دوست دارد یار این آشفتگی

12. کوشش بیهوده به از خفتگی

13. آنک او شاهست او بی کار نیست

14. ناله از وی طرفه کو بیمار نیست

15. بهر این فرمود رحمان ای پسر

16. کل یوم هو فی شان ای پسر

17. اندرین ره می‌تراش و می‌خراش

18. تا دم آخر دمی فارغ مباش

19. تا دم آخر دمی آخر بود

20. که عنایت با تو صاحب‌سر بود

21. هر چه می‌کوشند اگر مرد و زنست

22. گوش و چشم شاه جان بر روزنست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* بلبل آن به که فریب گل رعنا نخورد
* که دو روزیست وفاداری یاران دو رنگ
شعر کامل
وحشی بافقی
* نقد حیرتخانهٔ هستی صدایی بیش نیست
* ای عدم نامی به دست آورده‌ای موجود باش
شعر کامل
بیدل دهلوی
* ز شوق نرگس مست بلندبالایی
* چو لاله با قدح افتاده بر لب جویم
شعر کامل
حافظ