لینک اشتراک گذاری
کپی شد
مولوی_مثنوی معنویدفتر دوم (فهرست)

شماره 90 - ترسیدن کودک از آن شخص صاحب جثه و گفتن آن شخص کی ای کودک مترس کی من نامردم

1. کنک زفتی کودکی را یافت فرد

2. زرد شد کودک ز بیم قصد مرد

3. گفت ایمن باش ای زیبای من

4. که تو خواهی بود بر بالای من

5. من اگر هولم مخنث دان مرا

6. همچو اشتر بر نشین می‌ران مرا

7. صورت مردان و معنی این چنین

8. از برون آدم درون دیو لعین

9. آن دهل را مانی ای زفت چو عاد

10. که برو آن شاخ را می‌کوفت باد

11. روبهی اشکار خود را باد داد

12. بهر طبلی همچو خیک پر ز باد

13. چون ندید اندر دهل او فربهی

14. گفت خوکی به ازین خیک تهی

15. روبهان ترسند ز آواز دهل

16. عاقلش چندان زند که لا تقل


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* گر نکوکاران رخ چون ارغوان آرند پیشت
* من نمی‌آرم بغیر از اشکهای ارغوانی
شعر کامل
اوحدی
* به بوی وصل گل از آشیان سفر کردم
* به وصل گل نرسیدم ز آشیان ماندم
شعر کامل
صائب تبریزی
* به کسی نگر که ظلمت بزداید از وجودت
* نه کسی نعوذبالله که در او صفا نباشد
شعر کامل
سعدی