لینک اشتراک گذاری
کپی شد
مولوی_مثنوی معنویدفتر سوم (فهرست)

شماره 133 - منع کردن انبیا را از نصیحت کردن و حجت آوردن جبریانه

1. قوم گفتند ای نصوحان بس بود

2. اینچ گفتید ار درین ده کس بود

3. قفل بر دلهای ما بنهاد حق

4. کس نداند برد بر خالق سبق

5. نقش ما این کرد آن تصویرگر

6. این نخواهد شد بگفت و گو دگر

7. سنگ را صد سال گویی لعل شو

8. کهنه را صد سال گویی باش نو

9. خاک را گویی صفات آب گیر

10. آب را گویی عسل شو یا که شیر

11. خالق افلاک او و افلاکیان

12. خالق آب و تراب و خاکیان

13. آسمان را داد دوران و صفا

14. آب و گل را تیره رویی و نما

15. کی تواند آسمان دردی گزید

16. کی تواند آب و گل صفوت خرید

17. قسمتی کردست هر یک را رهی

18. کی کهی گردد بجهدی چون کهی


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* عاشقانی که جان یک دگرند
* همه در عشق همدگر میرند
شعر کامل
مولوی
* سخن را روی گرم از قید خاموشی برون آرد
* سپند از آتش سوزان بلند آواز می گردد
شعر کامل
صائب تبریزی
* باده‌ات از کوه سکونت برد
* عیب مکن زان که وقاریم نیست
شعر کامل
مولوی