لینک اشتراک گذاری
کپی شد
مولوی_مثنوی معنویدفتر سوم (فهرست)

شماره 135 - مکرر کردن کافران حجتهای جبریانه را

1. قوم گفتند ای گروه این رنج ما

2. نیست زان رنجی که بپذیرد دوا

3. سالها گفتید زین افسون و پند

4. سخت‌تر می‌گشت زان هر لحظه بند

5. گر دوا را این مرض قابل بدی

6. آخر از وی ذره‌ای زایل شدی

7. سده چون شد آب ناید در جگر

8. گر خورد دریا رود جایی دگر

9. لاجرم آماس گیرد دست و پا

10. تشنگی را نشکند آن استقا


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* گر بدین پستهٔ خندان به چمن بنشینی
* غنچه از شاخ به صد آه و فغان برخیزد
شعر کامل
فروغی بسطامی
* غم مرا دگران بیش می خورند از من
* همیشه روزی من رزق دیگران باشد
شعر کامل
صائب تبریزی
* مال دادی به باد چون تو همی
* گل به گوهری خری و خر به خیار
شعر کامل
سنایی