مولوی_مثنوی معنویدفتر سوم (فهرست)

شماره 207 - جواب طعنه‌زننده در مثنوی از قصور فهم خود

1. ای سگ طاعن تو عو عو می‌کنی

2. طعن قرآن را برون‌شو می‌کنی

3. این نه آن شیرست کز وی جان بری

4. یا ز پنجهٔ قهر او ایمان بری

5. تا قیامت می‌زند قرآن ندی

6. ای گروهی جهل را گشته فدی

7. که مرا افسانه می‌پنداشتید

8. تخم طعن و کافری می‌کاشتید

9. خود بدیدیت آنک طعنه می‌زدیت

10. که شما فانی و افسانه بدیت

11. من کلام حقم و قایم به ذات

12. قوت جان جان و یاقوت زکات

13. نور خورشیدم فتاده بر شما

14. لیک از خورشید ناگشته جدا

15. نک منم ینبوع آن آب حیات

16. تا رهانم عاشقان را از ممات

17. گر چنان گند آزتان ننگیختی

18. جرعه‌ای بر گورتان حق ریختی

19. نه بگیرم گفت و پند آن حکیم

20. دل نگردانم بهر طعنی سقیم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* دین و دل به یک دیدن، باختیم و خرسندیم
* در قمار عشق ای دل، کی بود پشیمانی؟
شعر کامل
شیخ بهایی
* ما را به کوچه غلط انداختن چرا
* دل را بغیر زلف پریشان که می برد
شعر کامل
صائب تبریزی
* بسیار زبونی‌ها بر خویش روا دارد
* درویش که بازارش با محتشمی باشد
شعر کامل
سعدی