ملا هادی سبزواری_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 147

1. از بهترین سلالهٔ آدم توئی بهین

2. بر مهترین کلالهٔ حوا توئی مهین

3. در خاتم رسالتی ای ختم انبیا

4. همچو نگین به خاتم و چون نقش درنگین

5. تو بَدرِ ازهری و همه انبیا سُها

6. تو مهر انوری و نجومند مرسلین

7. بحر است علم و طفل دبستانت ار بود

8. آن بحر بیکران و پر از لؤلؤ ثمین

9. پیشت خرد زدانش اگردم زند چنانست

10. کاید مگس بعرصهٔ عنقا کند طنین

11. اندر بیان بدیع معانی حکمتت

12. چون در شکر حلاوت و شهد اندر انگبین

13. از شوق ذروهٔ تو فلاطون فیلسوف

14. مست و خراب بوده و چون باده خم نشین

15. اسرار در جمال و جلال تو فانی است

16. صل علیک ثم علی آل اجمعین


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* به ادب نافه گشایی کن از آن زلف سیاه
* جای دل‌های عزیز است به هم برمزنش
شعر کامل
حافظ
* سعدیا گرچه سخندان و مصالح گویی
* به عمل کار برآید به سخندانی نیست
شعر کامل
سعدی
* غیرتم آید شکایت از تو به هر کس
* درد احبا نمی‌برم به اطبا
شعر کامل
سعدی