ملا هادی سبزواری_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 147

1. از بهترین سلالهٔ آدم توئی بهین

2. بر مهترین کلالهٔ حوا توئی مهین

3. در خاتم رسالتی ای ختم انبیا

4. همچو نگین به خاتم و چون نقش درنگین

5. تو بَدرِ ازهری و همه انبیا سُها

6. تو مهر انوری و نجومند مرسلین

7. بحر است علم و طفل دبستانت ار بود

8. آن بحر بیکران و پر از لؤلؤ ثمین

9. پیشت خرد زدانش اگردم زند چنانست

10. کاید مگس بعرصهٔ عنقا کند طنین

11. اندر بیان بدیع معانی حکمتت

12. چون در شکر حلاوت و شهد اندر انگبین

13. از شوق ذروهٔ تو فلاطون فیلسوف

14. مست و خراب بوده و چون باده خم نشین

15. اسرار در جمال و جلال تو فانی است

16. صل علیک ثم علی آل اجمعین


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* از رخ و زلفین او شطرنج بازی کرده‌ام
* زان که زلفش ساج بود روی او چون عاج بود
شعر کامل
سنایی
* شقایق سوختی دایم سپندش
* که از چشم خسان ناید گزندش
شعر کامل
وحشی بافقی
* نه به هفت آب که رنگش به صد آتش نرود
* آن چه با خرقه زاهد می انگوری کرد
شعر کامل
حافظ