لینک اشتراک گذاری
کپی شد
ناصرخسرو_دیوانقصیده ها
قصیدهٔ شمارهٔ 1 : ای قبهٔ گردندهٔ بی‌روزن خضرا
قصیدهٔ شمارهٔ 2 : به چشم نهان بین نهان جهان را
قصیدهٔ شمارهٔ 3 : آزرده کرد کژدم غربت جگر مرا
قصیدهٔ شمارهٔ 4 : سلام کن ز من ای باد مر خراسان را
قصیدهٔ شمارهٔ 5 : نیز نگیرد جهان شکار مرا
قصیدهٔ شمارهٔ 6 : نکوهش مکن چرخ نیلوفری را
قصیدهٔ شمارهٔ 7 : ای روی داده صحبت دنیا را
قصیدهٔ شمارهٔ 8 : نیکوی تو چیست و خوش چه، ای برنا؟
قصیدهٔ شمارهٔ 9 : حکیمان را چه می‌گویند چرخ پیر و دوران‌ها
قصیدهٔ شمارهٔ 10 : ای گشته جهان و دیده دامش را
قصیدهٔ شمارهٔ 11 : پادشا بر کام‌های دل که باشد؟ پارسا
قصیدهٔ شمارهٔ 12 : خواهی که نیاری به سوی خویش زیان را
قصیدهٔ شمارهٔ 13 : خداوندی که در وحدت قدیم است از همه اشیا
قصیدهٔ شمارهٔ 14 : ای کرده قال و قیل تو را شیدا
قصیدهٔ شمارهٔ 15 : ای پیر، نگه کن که چرخ برنا
قصیدهٔ شمارهٔ 16 : آن چیست یکی دختر دوشیزهٔ زیبا
قصیدهٔ شمارهٔ 17 : به چه ماند جهان مگر به سراب
قصیدهٔ شمارهٔ 18 : بر من بیچاره گشت سال و ماه و روز و شب
قصیدهٔ شمارهٔ 19 : ای شب تازان چو ز هجران طناب
قصیدهٔ شمارهٔ 20 : ای روا کرده فریبنده جهان بر تو فریب،
قصیدهٔ شمارهٔ 21 : ای آنکه جز طرب نه همی بینمت طلب
قصیدهٔ شمارهٔ 22 : این جهان خواب است، خواب، ای پور باب
قصیدهٔ شمارهٔ 23 : ای غریب آب غریبی ز تو بربود شباب
قصیدهٔ شمارهٔ 24 : ای باز کرده چشم و دل خفته را ز خواب،
قصیدهٔ شمارهٔ 25 : بر تو این خوردن و این رفتن و این خفتن و خاست
قصیدهٔ شمارهٔ 26 : هر که چون خر فتنهٔ خواب و خور است
قصیدهٔ شمارهٔ 27 : باز جهان تیز پر و خلق شکار است
قصیدهٔ شمارهٔ 28 : شاخ شجر دهر غم و مشغله بار است
قصیدهٔ شمارهٔ 29 : آنکه بنا کرد جهان زین چه خواست؟
قصیدهٔ شمارهٔ 30 : خرد چون به جان و تنم بنگریست

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* خوش آن که حلقه‌های سر زلف واکنی
* دیوانگان سلسله‌ات را رها کنی
شعر کامل
فروغی بسطامی
* از متاع عاریت بر خود دکانی چیده ام
* وام خود خواهد ز من هر دم طلبکاری جدا
شعر کامل
صائب تبریزی
* قلم نشانهٔ عقل است و تیغ مایهٔ جور
* یکی چو حنظل تلخ و یکی چو شهد شهی
شعر کامل
ناصرخسرو