لینک اشتراک گذاری
کپی شد
نظیری نیشابوری_دیوانرباعی ها
رباعی شمارۀ 61 : هر محنت و غم که سر به جانت دادند
رباعی شمارۀ 62 : تو هیچ بٌدی که جسم و جانت دادند
رباعی شمارۀ 63 : قابل تویی ار تاب و توانت دادند
رباعی شمارۀ 64 : گر دل به فریب نفست از پا برود
رباعی شمارۀ 65 : عاقل به حدیث نفس گمره نشود
رباعی شمارۀ 66 : شوخی که نگاه بر عذارش بندند
رباعی شمارۀ 67 : لعل تو ز طبله شهد بر گوشه کشید
رباعی شمارۀ 68 : از کاسه و کوزه جوی جیحون نشود
رباعی شمارۀ 69 : هر کس ز خودی و خودستایی گردید
رباعی شمارۀ 70 : هردم عمل خیر تبه خواهم کرد
رباعی شمارۀ 71 : با موکب شه دل خرابی چه کند؟
رباعی شمارۀ 72 : گوهر ز محیط راز می باید داد
رباعی شمارۀ 73 : گل طرف کلاه بر بناگوش افکند
رباعی شمارۀ 74 : رزقم همه از طبع گهر سنج آید
رباعی شمارۀ 75 : آن سو که منم فیض فرو می آید
رباعی شمارۀ 76 : بر تن مفزا که نفس سرکش گردد
رباعی شمارۀ 77 : من خام قمارم و حریفم استاد
رباعی شمارۀ 78 : تقدیر و ارادت به مرادت خیزند
رباعی شمارۀ 79 : رو جانب حق از همه سو باید بود
رباعی شمارۀ 80 : زین بیم که آورد طرب تفرقه بار
رباعی شمارۀ 81 : ای بلبل بی قرار غوغا بردار
رباعی شمارۀ 82 : برگیر نقاب و بختم از جا بردار
رباعی شمارۀ 83 : جان را به پذیره آی از جا بردار
رباعی شمارۀ 84 : هرگز نشود دار فنا جای قرار
رباعی شمارۀ 85 : از ضعف تنت رفته توان همه کس
رباعی شمارۀ 86 : عاشق که طريق عشق آموزندش
رباعی شمارۀ 87 : دم چند فروزی از سخن چینی خویش
رباعی شمارۀ 88 : صد ره شده‌ام به بیخ و بن جويی خویش
رباعی شمارۀ 89 : گلشن که بهار ساخته جانورش
رباعی شمارۀ 90 : از حسرت من حاصل دوران همه ذوق

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* دوستی با ناتوانان مایه روشندلی است
* موم چون با رشته سازد شمع محفل می شود
شعر کامل
صائب تبریزی
* با نسخۀ طبیب چه کار آن مریض را
* کز خون دیده شربت و از غم غذا کند
شعر کامل
جامی
* گر بدین پستهٔ خندان به چمن بنشینی
* غنچه از شاخ به صد آه و فغان برخیزد
شعر کامل
فروغی بسطامی