عبید زاکانی_دیوانقصیده ها (فهرست)

قصیدهٔ شمارهٔ 32 - در ستایش شاه شجاع مظفری و وصف بارگاه او گوید

1. خجسته بارگه پادشاه هفت اقلیم

2. مقر جاه و جلالست و جای ناز و نعیم

3. به شکل شمسهٔ او آفتاب با تمکین

4. به وضع رفعت او آسمان با تعظیم

5. فضای حضرت او دلگشا چو صحن چمن

6. هوای خرم او جان‌فزا چو بوی نسیم

7. بر آشیانهٔ او عقل و روح جسته مقام

8. بر آستانهٔ او فتح و نصر گشته مقیم

9. طوافگاه ملوک جهان حریم درش

10. چو قبله‌گاه جهانی مقام ابراهیم

11. رسید کنگره‌های بلند او جائی

12. که قاصر است از او وهم دوربین حکیم

13. شده چو عقل مجرد زنائبات ایمن

14. شده چو روح مقدس ز حادثات سلیم

15. نشسته خسرو روی زمین به کام در او

16. گرفته دست شراب و گشاده دست کریم

17. جلال دنیی و دین شیر حمله شاه جهان

18. که هست چاکر او آفتاب و ماه ندیم

19. صریر کلکش چون ابر بر جهان فایض

20. ضمیر پاکش بر خلق چون خدای کریم

21. خداش در همه حالی معین و ناصر باد

22. به حق احمد مرسل به حق نوح و کلیم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* چو از کوه بفروخت گیتی فروز
* دو زلف شب تیره بگرفت روز
شعر کامل
فردوسی
* از گشایش نبود بهره تهی مغزان را
* پسته پوچ محال است که خندان گردد
شعر کامل
صائب تبریزی
* غم زمانه به بی حاصلان ندارد کار
* زنند سنگ به نخلی که بارور باشد
شعر کامل
صائب تبریزی