لینک اشتراک گذاری
کپی شد
اوحدی_دیوانقصیده ها
قصیدهٔ شمارهٔ 31 - وله نورالله مرقده : چو بد کنی و ندانی که : نیک نیست که کردی
قصیدهٔ شمارهٔ 32 - وله روحه الله روحه : ای رنج ناکشیده، که میراث می‌خوری
قصیدهٔ شمارهٔ 33 - فی منقبة امیرالمؤمنین علی‌بن‌ابی‌طالب کرم الله وجهه : بر کوفه و خاک علی، ای باد صبح، ار بگذری
قصیدهٔ شمارهٔ 34 - وله نورالله قبره : عمر گذشت، ای دل شکسته، چه داری؟
قصیدهٔ شمارهٔ 35 - وله بردالله مضجعه : کردم اندیشه تاکنون باری
قصیدهٔ شمارهٔ 36 - وله نورالله قبره : گریان در آخر شب، چون ابر نوبهاری
قصیدهٔ شمارهٔ 37 - وله سترالله عیوبه : ای روزه‌دار، اگر تو یک ریزه راز داری
قصیدهٔ شمارهٔ 38 - وله سترالله عیوبه : هرگز به جان فرا نرسی بی‌فروتنی
قصیدهٔ شمارهٔ 39 - وله نورالله قبره : گر بدینصورت، که هستی، صرف خواهد شد جوانی
قصیدهٔ شمارهٔ 40 - وله علیه الرحمه : جهان به دست تو دادند، تا ثواب کنی
قصیدهٔ شمارهٔ 41 - وله غفرالله ذنوبه : اگر حقایق معنی به گوش جان شنوی
قصیدهٔ شمارهٔ 42 - وله ایضا : چرا پنهان شدی از من؟ تو با چندین هویدایی

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* مقیم کوی تو تشویش صبح و شام ندارد
* که در بهشت نه سالی معین است و نه ماهی
شعر کامل
فروغی بسطامی
* سردار تاجداران هست آفتاب و دریا
* نیلوفرم که بی‌او نیل و فری ندارم
شعر کامل
خاقانی
* سر به آزادگی از خلق برآرم چون سرو
* گر دهد دست که دامن ز جهان درچینم
شعر کامل
حافظ