عرفی شیرازی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 392

1. چون ز چشمم رود آن خون که زند بر دل خویش

2. جنبش آن مژهٔ دم به دم و بیش از بیش

3. می کنندش متأثر، مشوید ای احباب

4. همره نفس، سرانگشت گزان، از پس و پیش

5. گرم جور آن ستم اندیش و من از غم سوزان

6. که نگیرد دلش از این ستم بیش از بیش

7. باش گر وصل تو از غیر که سنجیده دلم

8. لذت وصل تو با چاشنی حسرت خویش

9. گزم انگشت که کو نیشتر و کو الماس

10. چون به فردوس درآیم همه داغ و هم ریش

11. چند گویی که میندیش و مبین روی نکو

12. عرفی این ها به کسی گو که بود نیک اندیش


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* به آستان خرابات سرکشی مفروش
* که بیست حج پیاده است یک نماز اینجا
شعر کامل
صائب تبریزی
* دریغ و درد که تا این زمان ندانستم
* که کیمیای سعادت رفیق بود رفیق
شعر کامل
حافظ
* عقل بیچارست در زندان عشق
* چون مسلمانی به دست کافری
شعر کامل
سعدی