عرفی شیرازی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 446

1. به سهو ار توبه از می کردم و دیر مغان بستم

2. کسی کو بازم آرد بر سر خم از جهان رستم

3. به فتراکم ببندد عشق و گوید دست و پا کم زن

4. که من بسیار از این صید زبون در خاک و خون کشتم

5. ردای عافیت بس خام باف است، آتشی در زن

6. که من زین پنبه عمری رشنه و زنار می رشتم

7. سراسر کامم و در چشمهٔ لذت فرو رفتم

8. سراسر ریشم و در پنبهٔ الماس آعشتم

9. نه طوبی داشت سرسبزی ، نه کوثر داشت نمناکی

10. که من دز شعله زار سینه تخم ناله می کشتم

11. تماشای جمال حور و غلمانم کجا باشد

12. مرا آیینه ای باید که بینم تا چه حد زشتم

13. به گوشم کاتب اعمال گوید عرفی انصافی

14. که ننوشتم ثوابی، در گنه صد لوح شستم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* ریزش این تنگ چشمان تشنگی می آورد
* وای بر کشتی که خواهد آب ازین غربال ها
شعر کامل
صائب تبریزی
* دنیی آن قدر ندارد که برو رشک برند
* یا وجود و عدمش را غم بیهوده خورند
شعر کامل
سعدی
* هر دم چو تاک بار درختی نمی شویم
* چون سرو بسته ایم به دل بار خویش را
شعر کامل
صائب تبریزی