پروین اعتصامی_دیوانمثنوی,تمثیل و مقطع (فهرست)

شمارهٔ 30-بهای نیکی

1. بزرگی داد یک درهم گدا را

2. که هنگام دعا یاد آر ما را

3. یکی خندید و گفت این درهم خرد

4. نمی‌ارزید این بیع و شرا را

5. روان پاک را آلوده مپسند

6. حجاب دل مکن روی و ریا را

7. مکن هرگز بطاعت خودنمائی

8. بران زین ، نفس خودنما را

9. بزن دزدان راه عقل را راه

10. مطیع خویش کن حرص و هوی را

11. چه دادی جز یکی درهم که خواهی

12. بهشت و نعمت ارض و سما را

13. مشو گر ره شناسی، پیرو آز

14. که گمراهیست راه، این پیشوا را

15. نشاید خواست از درویش پاداش

16. نباید کشت، احسان و عطا را

17. صفای باغ هستی، نیک کاریست

18. چه رونق، باغ بیرنگ و صفا را

19. به نومیدی، در شفقت گشودن

20. بس است امید رحمت، پارسا را

21. تو نیکی کن بمسکین و تهیدست

22. که نیکی، خود سبب گردد دعا را

23. از آن بزمت چنین کردند روشن

24. که بخشی نور، بزم بی ضیا را

25. از آن بازوت را دادند نیرو

26. که گیری دست هر بیدست و پا را

27. از آن معنی پزشکت کرد گردون

28. که بشناسی ز هم درد و دوا را

29. مشو خودبین، که نیکی با فقیران

30. نخستین فرض بودست اغنیا را

31. ز محتاجان خبر گیر، ایکه داری

32. چراغ دولت و گنج غنا را

33. بوقت بخشش و انفاق، پروین

34. نباید داشت در دل جز خدا را


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* افتاده را دوباره فکندن کمال نیست
* آن را که خاک راه تو شد بر زمین مزن
شعر کامل
صائب تبریزی
* در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد
* حالتی رفت که محراب به فریاد آمد
شعر کامل
حافظ
* نقد حیرتخانهٔ هستی صدایی بیش نیست
* ای عدم نامی به دست آورده‌ای موجود باش
شعر کامل
بیدل دهلوی