رضی‌الدین آرتیمانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 32

1. حیف که اوقات ما تمام هبا شد

2. عمر گرانمایه صرف چون و چرا شد

3. ما حصلی خود نداشت غیر ندامت

4. حیف ز عمری که صرف مهر و وفا شد

5. آنکه جمال تو دید بی دل و دین گشت

6. و آنکه وصال تو یافت بی سر و پا شد

7. یار شد اغیار و روزگار دگر شد

8. روزی کافر مباد آنچه به ما شد

9. دین و دلی داشتیم و خاطر جمعی

10. زلف پریشان و چشم مست بلا شد

11. غیر نکرد آنچه ما ز خویش کشیدیم

12. هجر نکرد آنچه روز وصل بما شد

13. دربدر افتاد و اختیار نماندش

14. از درت آنکو به اختیار جدا شد

15. مرگ رضی موجب ملال تو گردید

16. زنده بلا بس نبود مرده بلا شد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* تابه فروردین جهان چون حله رنگین شود
* بوستان پر لاله و پر سوسن و نسرین شود
شعر کامل
فرخی سیستانی
* ز افتادگی به مسند عزت رسیده است
* یوسف کند چگونه فراموش، چاه را؟
شعر کامل
صائب تبریزی
* حال زار من چه پرسی این نه بس کز روی تو
* دور ماندستم چو دور از روی خور نیلوفری
شعر کامل
هاتف اصفهانی