لینک اشتراک گذاری
کپی شد
سعدی_بوستانباب اول در عدل و تدبیر و رای (فهرست)

شمارهٔ 17-صفت جمعیت اوقات درویشان راضی

1. مگو جاهی از سلطنت بیش نیست

2. که ایمن‌تر از ملک درویش نیست

3. سبکبار مردم سبک‌تر روند

4. حق این است و صاحبدلان بشنوند

5. تهیدست تشویش نانی خورد

6. جهانبان بقدر جهانی خورد

7. گدا را چو حاصل شود نان شام

8. چنان خوش بخسبد که سلطان شام

9. غم و شادمانی بسر می‌رود

10. به مرگ این دو از سر بدر می‌رود

11. چه آن را که بر سر نهادند تاج

12. چه آن را که بر گردن آمد خراج

13. اگر سرفرازی به کیوان برست

14. وگر تنگدستی به زندان درست

15. چو خیل اجل در سر هر دو تاخت

16. نمی شاید از یکدگرشان شناخت


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* به جهان خرم از آنم که جهان خرم ازوست
* عاشقم بر همه عالم که همه عالم ازوست
شعر کامل
سعدی
* کمال سر محبت ببین نه نقص گناه
* که هر که بی‌هنر افتد نظر به عیب کند
شعر کامل
حافظ
* در ماهتاب دوش خرامان همی شدی
* ماهت بدید و چادر شب پیش رو گرفت
شعر کامل
امیرخسرو دهلوی