لینک اشتراک گذاری
کپی شد
سعدی_بوستانباب چهارم در تواضع (فهرست)

شمارهٔ 26-حکایت

1. گدایی شنیدم که در تنگ جای

2. نهادش عمر پای بر پشت پای

3. ندانست بیچاره درویش کوست

4. که رنجیده دشمن نداند ز دوست

5. برآشفت بر وی که کوری مگر؟

6. بدو گفت سالار عادل عمر

7. نه کورم ولیکن خطا رفت کار

8. ندانستم از من گنه در گذار

9. چه منصف بزرگان دین بوده‌اند

10. که با زیر دستان چنین بوده‌اند

11. فروتن بود هوشمند گزین

12. نهد شاخ پر میوه سر بر زمین

13. بنازند فردا تواضع کنان

14. نگون از خجالت سر گرد نان

15. اگر می‌بترسی ز روز شمار

16. ازان کز تو ترسد خطا در گذار

17. مکن خیره بر زیر دستان ستم

18. که دستی است بالای دست تو هم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* آن کس است اهل بشارت که اشارت داند
* نکته‌ها هست بسی محرم اسرار کجاست
شعر کامل
حافظ
* تو بت چرا به معلم روی که بتگر چین
* به چین زلف تو آید به بتگری آموخت
شعر کامل
سعدی
* شمع جانم را بکشت آن بی‌وفا
* جای دیگر روشنایی می‌کند
شعر کامل
سعدی